[Zamglona] Foto Relacja z Weekendowego Szkolenia

Z wielka przyjemnoscia prowadzilam w ten weekend szkolenie Aspire pod Warszawa. Oto mala foto relacja :) 

Usztywnione ramiona i ręce podczas jazdy - jak nad tym pracować

Sztywność ramion i rąk przejawia się w różnych formach. Niektórzy jeźdźcy jeżdżą z prostymi łokciami, co automatycznie usztywnia nie tylko ręce, ale też szyję i ramiona. Natomiast inni trzymają ręce bardzo nisko, prawie pod przednim łękiem siodła, zamykając swoją klatkę piersiową, pochylając się. Niektórzy odchylają tułów do tyłu i wyciągają ręce w przód, tak jakby chcieli dosięgnąć wodzy.

Niezależnie od tego, jak wizualnie wygląda problem sztywnych rąk, nie poznałam jeźdźca, którego to same ramiona czy ręce bylyby źródlem problemu... Spójrzmy więc skąd bierze się problem sztywnych rąk i co możemy zrobić, żeby to zmienić.

ZACHOWANIE RÓWNOWAGI

Nie ma niczego, co bardziej daje nam poczucie pewności, niż ręka trzymająca za coś stabilnego dla utrzymania równowagi. Wyobraź sobie następujacą sytuację:

Przez środek twojego salonu przebiega panel z drewna, o szerokości powiedzmy 60 cm. Panel leży płasko na podłodze, od drzwi do przeciwległej ściany. Zostałeś poproszony o przejście po panelu bez żadnego kroku w bok w zamian za wysokie wynagrodzenie. Prawdopodobnie będzie to dla Ciebie dość zabawne, że ktoś mógł pomyśleć, że nie mógłbyś przejść po drewnianym panelu o szerokości 60 cm, i zapewne nie będziesz się dwa razy zastanawiać, żeby po nim przejść.

Teraz wyobraź sobie ten sam panel z drewna rozciągnięty nad przepaścią...

Wielu wciąż spróbowałoby przejść przez mostek, jednakże wolniej i prawdopodobnie z większą uwagą stawiałoby stopy. Wielu przeszłoby przez mostek trzymając się poręczy z lin.

Teraz wyobraź sobie, że mostek nie ma po bokach lin zabezpieczających, jest tylko drewniany panel… Masz tylko twoje ciało i równowagę… poczuj, jak włosy na karku stają ci dęba, kiedy stawiasz pierwszy krok na mostku…

Kiedy jedziesz na koniu, wszystko co masz to kontrola nad swoim ciałem, pewność siebie i oczy, które cię prowadzą. Sztywne stawy utrudniają nam złapanie równowagi i sprawiają, że jeździec „wiesza się na linach” (wodzach, siodle, strzemionach) coraz bardziej i bardziej, jak tylko pojawi się niebezpieczeństwo.

CHCĘ TRZYMAĆ MOJE RĘCE SPOKOJNIE

Wielu jeźdźców usztywnia ręce, ponieważ w ich wczesnej edukacji (kiedy to ich pewność we własną równowagę byla wciąż niska) powtarzali sobie lub ktoś nieustannie powtarzał im, żeby trzymali ręce spokojnie. Jeźdźcy ci bardzo starali się wykonać polecenie, jednak gdy tylko poczuli ruch swojego ciała spowodowany ruchem konia, natychmiast próbowali unieruchomić nadgarstki poprzez zablokowanie rąk.

Jeśli jesteś jeźdźcem, który często słyszy powyższą komendę, to sprawdź najpierw, czy Twoje łokcie są ugięte. Jeśli nie są, oznacza to, że nie pozwalasz sobie na użycie bardzo ważnego mechanizmu absorbcji wstrząsów. Zegnij łokcie tak, żeby były naprzeciw bioder i wtedy spróbuj sobie wyobrazić, że twoje ręce są umieszczone w pudełku. Pudełko jest takie szerokie, jak końskie wędzidło i tak samo wysokie. Wyłożone jest miękkim materiałem, więc twoje ręce czują ciepło, są zrelaksowane i nie chcą zbytnio opuszczać pudełka. W pudełku jest tyle miejsca, że możesz wykonywać małe ruchy w prawą i lewą stronę, ale nie za bardzo do góry i na dół.

Za każdym razem, kiedy potrzebujesz użyć wodzy otwierającej lub delikatnie podnieść rękę, zawsze wróć do pudełka.

ODUCZANIE JEŹDŹCA NAWYKU SZTYWNYCH RĄK

Moje osobiste doświadczenie mówi mi, że aby poprawić ręce jeźdźca należy najpierw popracować nad jego poczuciem równowagi, pozycją centralną w siodle i wyczuciem ruchu.

Jest wiele różnych ćwiczeń, których możemy użyć do tego celu i paroma się z wami podzielę, jeśli macie ochotę spróbować:

1) Zsuwanie się po siodle

Będziesz potrzebować pomocnika, który będzie trzymał konia i z nim stępował. Najpierw w „stój” postaraj się zsunąć swoją miednicę na jedną stronę siodła, tak, jakbyś chciał niezgrabnie zsunąć się z konia. Jedna z twoich nóg będzie opuszczać się do ziemi, druga zostanie zakotwiczona w siodle. Kiedy nie możesz zsunąć się niżej, podciągnij się do pozycji neutralnej, używając rąk (na przednim łęku siodła) i mięśni brzucha. Zacznij od zsuwania się po trochu i ostrożnie,a kiedy nabierzesz odwagi, zsuwaj się coraz bardziej. Wykonaj ćwiczenie po 10x na każdą ze stron (20x to maksymalna liczba powtórzeń). To ćwiczenie bardzo sprytnie pomaga jeźdźcowi poczuć się wyśrodkowanym w siodle, sprawia, że jeździec mniej przejmuje się momentami, w których jest wytrącany z równowagi oraz uruchamia mieśnie stabilizujące tułów. Dodatkowo ćwiczenie męczy mięśnie ramion, co sprawia, że jeździec chce je rozluźnić. Sytuacja wygrany-wygrany ;)

Możesz wykonać to ćwiczenie w stępie i kłusie na odpowiednim koniu i z doświadczonym pomocnikiem.

2) Mini kłus

Wielu jeźdźców czuje jedynie ruch w górę i w dół w kłusie wysiadywanym, który następnie próbuje kontrolować poprzez trzymanie się siodła udami i łydkami, usztywnianie stawów biodrowych i „falowaniem” kręgosłupa. Wszystko, co robi jeździec powoduje dyskomfort i uczucie niestabilności, dlatego też w efekcie ręce usztywniają się jeszcze bardziej.

Jeżdżenie mini kłusem (prawie stępem) daje jeźdźcowi poczuć trzy-wymiarowy ruch końskiego grzbietu (góra- dół, prawo- lewo). Jeździec może poczuć w jaki sposób kości siedzeniowe poruszają się z delikatną niezależnością w stosunku do siebie i jak trzymanie się nogami zabija te mini-ruchy. Lubię nazywać to ćwiczenie oliwieniem bioder, ponieważ kiedy jest wykonane dobrze (bez garbienia się, z neutralną pozycją kręgosłupa, zrelaksowaną szyją i zcentrowaną pozycją w siodle), ma fantastyczne działanie rozluźniające na miednicę jeźdźca, szczególnie jeśli jest wykonane po ćwiczeniu zsuwania się po siodle. Zwolnione tempo mini-kłusa daje też jeźdźcowi pewność siebie, aby puścić się „lin” i przełączyć się na prawidziwe wyczucie równowagi, swojego dosiadu i tułowia.

3) Udawane żonglowanie

Kiedy jeździec jedzie mini-kłusem lubię poprosić go, aby wyobraził sobie, że żongluje czymś przed sobą w rytm kłusa. Tłumaczę też kiedy i jak należy rozluźnić stawy łokciowe, aby poczuć ruch końskiego grzbietu, nie tylko w kości siedzeniowej po danej stronie, ale też w łokciu po tej samej stronie. Kiedy tylko jeździec może zrelaksować łokcie w ten sposób, robimy mini- żonglowanie: poruszanie rękami w górę i w dół po każdej stronie, po parę centymetrów tak, by mozna wyczuć ten ruch w lokciach. Pomimo tego, że na poczatku ćwiczenie wydaje się być mało intuicyjne (zwiekszanie ruchu kiedy chcemy stabilizacji), tak naprawdę uczy ono jeźdźca, że może on osiągnąć „bezruch” tylko przez harmonijny ruch. Jeźdźcy bardzo często są zdziwieni patrząc na nagranie wideo, że ręce/łokcie, którymi żonglowali wyglądają stabilnie J

4) Ćwiczenia z ziemi i ćwiczenia na wyczucie

Do tych ćwiczeń będziesz potrzebował piłki do pilates (lub czegoś niestabilnego do siedzenia), parę wodzy (lub psiej smyczy, uwiązu, cienkiej liny) i kogoś, kto będzie się chciał z tobą pobawić!

Prawdopodobnie najprostszym ćwiczeniem dla “jeźdźca” będzie zamknięcie oczu i wypracowanie połączenia przez wodze z pomocnikiem, który pozostaje bierny (nie ciągnie, ani nie sprawia, że wodze wiszą). Wtedy pomocnik zacznie ruszać rękami w różnych kierunkach używając małych ruchów, może imitować ruch końskiej szyi w stępie i galopie lub być zupełnie przypadkowym w ruchach.

Po pierwsze, pomocnik prosi “jeźdźca”, aby ten poczuł ruchy z prostymi, sztywnymi łokciami. Bardzo szybko staje się jasne, że nie będzie to możliwe.

Wtedy “jeździec” ugnie łokcie i zablokuje je sztywno przy swoich bokach- uczucie będzie podobne.

Faktyczne zachowanie jeźdźca może zostać teraz odegrane: jeździec siedzi w swojej normalnej pozycji jeździeckiej i sprawdza jak dużo lub jak mało czuje. Jeśli jeździec jeździ z otwartymi palcami, może przekonać się teraz z jakim opuźnieniem dochodzą do niego ruchy rąk pomocnika...

Kiedy jeździec zacznie odkrywać kiedy odpuścić napięcie w rękach, aby łatwiej i szybciej poczuć ruch, możemy dodać więcej ćwiczeń na dosiad na piłce do pilates. „Jeździec” może na niej anglezować i przetestować znowu połączenie z pomocnikiem. Ruchy bioder w galopie również mogą zostać przećwiczone i skonfrontowane z czuciem w ramionach i rękach.

Częściej niż rzadziej jeźdźcy ze sztywnymi ramionami i rękami potrzebują najpierw rozluźnienia w biodrach, odbudowania pewności siebie w pozycji tułowia oraz wypracowania bardziej stabilnego, ogólnego dosiadu.

5) Galop anglezowany

Jest to jedno z moich ulubionych ćwiczeń zarówno z początkującymi, jak i z zaawansowanymi jeźdźcami. Ćwiczenie to poprawia gibkość w stawach jeźdźca, poprawia też wyczucie rytmu i jakość galopu (ponieważ jeździec czuje luźność rytmu galopu i jego impuls); sprawia, że jeździec staje się bardziej soordynowany. Nie jest możliwe wykonanie poprawnego, zrównoważonego galopu anglezowanego w każdym kroku, jeśli jesteśmy sztywni w kolanach lub stawach biodrowych. Kiedy tylko rozluźnimy te stawy, ręce dość szybko podążą i również rozluźnią się.

Podsumowanie…

Sztywne ręce pojawiają się jako ukryta sztywność gdzieś w ciele. Jeśli uczysz, postaraj się nie korygować rąk jeźdźca, ale skoncentrować swoje sokole oczy i wyszukać sztywne miejsca w ciele, dosiadzie, w błędach dosiadu (np. dosiad fotelowy) lub w generalnej nerwowości.

Bardzo często proszenie jeźdźca, aby rozluźnił ramiona i ręce można porównać do proszenia go, aby przeszedł z odwagą przez drewnianą kładkę nad przepaścią, bez trzymania się poręczy/lin.

Najpierw równowaga. Potem rozluźnienie.

To samo dotyczy każdego konia. Bez podstawowej równowagi, rozluźnienie i harmonia ruchu nigdy nie poprawią się.

Proszę, podzielcie się ze mną swoimi sposobami na sztywne ręce. Czy zmagacie się z tym prolemem?

Wersja oryginalna: Wiola Grabowska
Wersja Polska: Magda Mucha

MOC ZWOLNIONEGO TEMPA - ANALIZA WIDEO W TRENINGU JEŹDŹCÓW AMATORÓW

Trening Aspire Equestrian z profesjonalna firma nagran sportowych
i analizy ruchu, Centaur Biomechanics

Czy to dla mnie?

Pomimo wzrastającej liczby zawodów on-line, treningów wirtualnych i przygniatającej ilości telefonów z wbudowanymi kamerami, wciąż analiza wideo jest niedocenionym narzędziem treningowym wśród jeźdźców. Wielu z was myśli może, że wideo analiza to jest coś „dla zaawansowanych”, ale tak naprawdę jej efektywnośc nie ma nic wspólnego z Twoimi umiejętnościami.

Wielokrotnie prowadziłam analizę wideo z wyśmienitymi rezultatami, zaczynając od Programu Aspire Start (który skierowany jest do początkujących, którzy być może nigdy wcześniej nie siedzieli na koniu) do Programu Performance oraz Programu Instruktorskiego.

Załóżmy więc, że jesteś aspirującym jeźdźcem amatorem…. Może bierzesz udział w zawodach w każdy weekend, a może raz do roku. Może wcale nie startujesz. Może masz swojego konia lub nawet dwa, a może jeździsz w szkółce jeździeckiej. Może liczysz na wynik w regionalnych mistrzostwach, a może po prostu pracujesz nad swoim kłusem anglezowanym.
To, co masz wspólnego z wszystkimi aspirującymi jeźdźcami, to zapał, aby poprawiac umiejętności swoje i konia.
I wtedy właśnie analiza wideo staje się Twoim najlepszym przyjacielem w treningu.

Naprawdę? 
Sprawdźmy, co myślisz… ·

• Jedną z najlepszych korzyści, jakie oferuje odpowiednio przeprowadzona analiza wideo to to, że uczy cię ona konstruktywnej autorefleksji. 

Wszyscy jeźdźcy zapisani na Wirtualna Akademię Aspire Equestrian (E-Akademia) , otrzymują “Notatki po Treningu” do wypełnienia.
Możesz spróbować czegoś podobnego dla siebie- po obejrzeniu siebie na wideo zapisz parę zdań o:
tym, co zobaczyłeś, co mógłbyś zrobic lepiej następnym razem? Dlaczego? Nad czym możesz popracowac samodzielnie, a z czym będziesz potrzebował pomocy trenera? Jak pojedziesz konkretny ruch następnym razem? Co możesz powiedziec o swoim koniu?  Jeśli oglądasz swoją lekcję, zwróc uwagę, czy byłeś/byłaś w stanie podążac za poleceniami instruktora; czy robisz to, o co cię poproszono, a jeśli nie, to dlaczego?
Autorefleksja jest potężnym narzędziem treningowym- może zmienic wszystko w twojej jeździe, włączając cierpliwośc, którą będziesz miał dla siebie, oraz dla konia…

• Analiza wideo trenuje twoje oko- jesteś w stanie dostrzec mechanikę ruchu zarówno konia, jak i swoją własną.

Im więcej oglądasz, tym więcej widzisz… Ale bardzo ważne jest, żeby wiedziec na co patrzec. Możesz zaaranżowac parę sesji wideo analizy z twoim trenerem/instruktorem, który wyjaśni ci na co patrzec i dlaczego.

• Analiza wideo sprawia, że stajesz się precyzyjny w określeniu jak bardzo możesz poprawic ruch swojego konia. 

Kiedy siedzisz na koniu, nie widzisz całego końskiego ciała ani tego, jak koń się porusza. Możesz jeszcze nie mieć odpowiedniego wyczucia, ale możesz zobaczyc, co się działo na nagranym filmiku.
Możesz też poprosic swojego instruktora, aby powiedział ci czego szuka i jakie zmiany chciałby zobaczyc. Jeśli możesz sobie coś zwizualizowac, łatwiej będzie to później wykonac.

Trening Aspire Equestrian z profesjonalna firma nagran sportowych,
Centaur Biomechanics

Przypomnij sobie lekcję w-fu w szkole, kiedy zostałeś poproszony o wykonanie jakiegoś cwiczenia po raz pierwszy: niech to będzie odebranie piłki w siatkówce. Jeśli możesz to sobie wyobrazic, twoje mięśnie zareagują odpowiednio do poleceń mózgu, czyli inaczej niż wtedy, kiedy nie miałbyś pojęcia jak wygląda dany ruch.

•  Analiza wideo daje ci możliwość połączeniem tego, co czujesz z siodła z tym, co widzisz (a to mogą byc dwie różne rzeczy)

Jeśli oglądasz wideo ze swojej lekcji i słyszysz, kiedy trener mówi „teraz jest dobrze”, możesz zobaczyc co właściwie miał na myśli i jak to wygląda. Wtedy możesz zastanowic się, jakie to było uczucie. A uczucie jest bardzo ważne dla instruktażu/treningu. Jeśli ktoś nagrywa swoją jazdę, może zbudowac umiejętności trenerskie, które mogą pomóc wyjaśnic konkretne zagadnienie na różny sposób, różnym jeźdźcom.

•  Analiza wideo daje ci możliwośc oglądania swoich postępów (lub braku postępów!)

Nawet krótkie nagrania są użyteczne. Mogą one zwiększyc twoją motywację, dac ci satysfakcję i poczucie, że jesteś coraz bliżej osiągnięcia swoich celów. Jeśli nie ma poprawy w jeździe, wideo może dac ci pojęcie dlaczego.. możesz pokazac nagrania swojemu instruktorowi i spytac, co on o tym myśli.

Możliwe, że będziesz musiał wprowadzic poprawki do swoich planów i oczekiwań lub po prostu mieć zagadnienie zakomunikowane w inny sposób.

Analiza wideo może stworzyc wspaniałą atmosferę w każdej stajni, dużej lub małej; jeźdźcy mogą się nawzajem nagrywac i w ten sposób doświadczenie jeździeckie wzrasta!

Co z tym zwolnionym tempem? 

Naprawdę fajna zabawa zaczyna się wtedy, gdy oglądasz swoje filmiki w zwolnionym tempie lub robisz wiele stop-klatek. Na przykład te stop-klatki z kilku analiz wideo klientów Aspire Equestrian:





Dyskutowanie „z ziemi” (zamiast podczas treningu w siodle) o poprawkach lub rzeczach, nad którymi trzeba jeszcze popracowac, daje ci czas, aby skupic się na odczuciu i robieniu, a nie ma myśleniu i analizowaniu.

Możesz też przeglądac zdjęcia/stop-klatki/nagrania przed i po treningu w swoim czasie. Jeśli jesteś naprawdę zainteresowany jak zwolnione tempo może pomóc ci uczyc się, osobiście polecam sesję z Centaur Biomechanics. Organizowałam z nimi sesje treningowe dla jeźdźców Aspire Equestrian w grudniu 2011 roku; był to świetny dzień, pełen zabawy i nauki. Z całą pewnością jeszcze taką sesję zorganizuję. Tutaj przedstawiam przykład tego, jak wygląda analiza wideo 300 klatek na sekundę (niewidzialne dla ludzkiego oka):



Fascynujące, prawda? Wszyscy jeźdźcy zauważyli, że oglądanie lekcji w zwolnionym tempie jest ekstremalnie pomocne. Ja osobiście myślę, że techniczna analiza wideo, taka jak ta, jest doskonałym dodatkiem do mniej wyrafinowanego, codziennego filmowania „z telefonu” lub kamery. Te proste urządzenia są wystarczające do regularnej informacji zwrotnej dotyczącej lekcji, więc nie martwcie się, że musicie teraz wydawac tysiące złotych na profesjonalny sprzęt!

Jeśli obudziliśmy twoją ciekawośc i jeśli chciałbyś jakiejkolwiek porady jak zrobic wideo-analizę, nie wahaj się zostawic komentarz lub skontaktowac się ze mną bezpośrednio na email: aspire @ outlook . com

Na zakończenie spójrzcie na ten fantastyczny filmik zrobiony przez Centaur Biomechanics, na zawodach w Badminton “Horse Trials 2013”:



Wersja oryginalna: Wiola Grabowska
Wersja Polska: Magda Mucha

Zapraszamy na regularne, zimowe treningi w Polsce (w Łodzi i Warszawie: listopad 2013 - marzec 2014; w Toruniu i okolicach: bezterminowo)

Candace i jej klacz Flirting with Destiny. Nasza blogerka na:
http://aspireequestrian.wordpress.com/category/guest-blogger-candace-potempa/

Zapraszamy serdecznie na zimowe treningi w Polsce.

Łódź, Warszawa i okolice:
Regularne treningi dostępne są od października 2013 do marca 2014 (treningi prowadzi Wiola Grabowska BHSAI/INT'T)

Toruń i okolice:
Bezterminowo (z współpracującą na stałe instruktorką w Polsce - Magdą Muchą)


Dla Kogo:

Program skierowany jest do jeźdźców z własnymi końmi, lub jeźdźców zainteresowanych dzierżawą koni na czas szkolenia, na każdym poziomie, szukających rzetelnej, indywidualnej nauki.

Szkolenia zawierają: 

 - przemyślany, indywidualny plan szkolenia
 - trening w zakresie podstawowym i/lub skokowym i/lub ujeżdżeniowym
 - praktyczną teorię pomagającą lepiej zrozumieć treningi
 - analizę video i nagrania z treningów
 - rozwój jeźdźca (biomechanika, trening równowagi)

Koszt* Programu 3 miesiecznego (12 tygodni)

Przed treningiem w Berkshire, UK

Treningi 1 x tydzien (12 treningów: 12 x 110zł) = 1.320zł (jeżeli płatne z góry)
Treningi 2 x tydzien (24 treningi: 24 x 100zł ) = 2.400 zł (jeżeli płatne
z góry)

Treningi poza programem 3 miesiecznym: 140zł (jedna sesja trwa 2 godz)

Płatność w ratach i/lub większa ilość treningów możliwe do indywidualnego uzgodnienia.

*UWAGA: ceny nie zawierają kosztów dojazdów z Łodzi
Wszystkie zajęcia mogą być prowadzone w języku angielskim. 

Więcej informacji o programach Aspire Equestrian: www.aspire-equestrian.com; Polska: http://aspireequestrianpolska.webs.com/oferta

Syndrom niestabilnej/ruchomej ręki i jak nad tym pracować..

Na początek - pytanie:

Jeśli jesteś bardziej zaawansowanym jeźdźcem: 
Czy byłbyś/byłabyś w stanie wyjechać regularne, okrągłe koło w kłusie i galopie bez wędzidła, na koniu, który poprawnie się „zaokrągla”? Czy Twój koń pracuje „w ustawieniu” bez Twojej pomocy wodzami?

Jeśli jesteś jeźdźcem początkującym: 
Czy możesz zakręcić, zatrzymać się, zmienić kierunek, zrobić ustępowanie od łydki na Twoim koniu bez używania rąk jako pomocy dominującej (wyobraź sobie, że nie masz wędzidła- czy Twój koń pojedzie tam, gdzie chcesz, żeby pojechał?)

Jeśli na którekolwiek z tych pytań odpowiedzieliście 'NIE', być może będziecie chcieli czytać dalej...

Zdj.: seria stop-klatek pokazująca kucyka jeżdżonego bez wędzidła, któremu pozwolono wybrać pozycję ciała na 15 metrowym kole w galopie. Więcej o tym zdjęciu w ponizej...

Niestabilna ręka jest tematem, który wciąż powraca w szkoleniu każdej dyscypliny jeździeckiej, na każdym poziomie zaawansowania - jak jeździć ze stabilną ręką, która nie powoduje dyskomfortu i szkodliwych efektów na koński pysk?

Problem ten będzie miał wiele odcieni i zmiennych, w zależności od doświadczenia jeźdźca - od zupełnego braku niezależnej od dosiadu ręki, przez ręce, które uwielbiają nieustannie ustawiać końską głową do pionu, aż po bardziej specyficzne grzechy kontaktu, takie jak na przykład nadużywanie wewnętrznej wodzy w zakrętach.

Moja metoda pracy nad „syndromem ruchomej ręki” ma swoje korzenie w prostym stwierdzeniu:

TWOJE RĘCE BĘDĄ ZAWSZE PRÓBOWAŁY KORYGOWAĆ TO, CZEGO NIE UDAŁO CI SIĘ WYEGZEKWOWAĆ DOSIADEM

Podążając za tą myślą, „syndrom ręki” ma bardzo rzadko wiele wspólnego z rękami jako takimi - przynajmniej z mojego doświadczenia - a za to dużo wspólnego z umiejętnościami dosiadu.

90% Dosiadu 10% Rąk

Rodzaj jeździectwa, jakie lubię uczyć,oglądać i wykonywać to takie, które nie skupia się na wzmocnieniu negatywnym i odpowiedzi na ból, a zatem takie, które nie maltretuje końskiego pyska, aby skręcić, zatrzymać się, zaokrąglić szyję lub "zebrać konia wodzami". Innymi słowy, lubię widzieć 90% dosiadu/energii/myśli jeźdźca i 10% ustawienia głowy poprzez pozycje rąk. Żeby było to możliwe, jeździec powinien nauczyć się efektywnej komunikacji z koniem przez system delikatnych dopasowań mięśniowych i ciężaru ciała, które są następnie poprawnie odebrane przez konia.

Mając to na uwadze, zazwyczaj widzę 3 główne powody „problemu rąk”:

1) Nieadekwatna równowaga w siodle (brak niezależnej, zrównoważonej, bezpiecznej pozycji w siodle)

2) Niski poziom efektywności dosiadu (może być powiązany z punktem 1) powyżej, ale też np. z niewłaściwym szkoleniem konia, lenistwem jeźdźca, problemami zdrowotnymi konia jak kulawizna czy bol grzbietu, problemy z dopasowaniem sprzętu itd)

3) Niecierpliwość (to widzę najczęściej zarówno u doświadczonych/zaawansowanych, jak i u początkujących jeźdźców)

Czasami jeździec zmaga się ze wszystkimi trzema przyczynami w tym samym czasie lub z ich kombinacją. Pierwszym krokiem do zmiany jest dotarcie do przyczyny.

Znamy oczywiście sposoby pracy nad symptomami np regularny trening z paskiem przyczepionym do siodła, za który można się trzymać i stabilizować ręce. Ta metoda pomaga czasem wyolbrzymić prawdziwy problem „syndromu niespokojnej ręki” (jak konkretne braki w dosiadzie) lub pozytywnie zwiększyć pewność siebie jeźdźca. 

Jednak jeśli jesteś, tak jak ja, jeźdźcem lub instruktorem skupionym na przyczynie problemu, zapewne będziesz chciał poszerzyć troszkę swój plan treningowy.

Ad. 1) Nieadekwatna równowaga w siodle

Jest to zupełne normalne u jeźdźców od poziomu początkującego do średnio-zaawansowanego (Programy Aspire- Start i Foundation) i nie ma nic wspólnego z czasem spędzonym na lekcjach. Widuję jeźdźców, którzy jeżdżą konno od 10-15 lat, przychodzą na pierwsze spotkania ze mną, i którym radzę wrócić do programu Start, aby rozwinąć poprawny, podstawowy dosiad.

Jeśli jesteś jeźdźcem, który ma problemy z równowagą i naprawdę chcesz się doskonalić, stwórz plan oparty na oddzielnych sesjach z chiropraktykiem albo fizjoterapeutą, który ma świadomość i zna wymagania jazdy konnej (aby poznać swoje fizyczne mocne i słabe strony, twoje ciało musi pracować nad nimi w relacji z jazdą konną) oraz zabookuj sobie serie dobrze przemyślanych lekcji na lonży lub lekcji na symulatorze. 

Zima jest wspaniałą okazją, żeby popracować na sali lub symulatorze (zobacz nasz post o symulatorze TUTAJ), szczególnie, jeśli nie lubisz marznąć, a chcesz poprawić swoje umiejętności i zauważyć różnicę na wiosnę.

Ad. 2) Niski poziom efektywności dosiadu

Nie będę rozważać w tym momencie problemów związanych z końskim siodłem, ogłowiem czy zdrowiem, ale każdy musi zdawać sobie sprawę z tego, że te rzeczy należy zaadresować w pierwszej kolejności.

Zakładając, że możemy skupić się głównie na jeźdźcu, moja rada byłaby taka, żeby spędzić 2-3 miesiące jeżdżąc bez wędzidła. Na rynku jest wiele ogłowi bezwędzidłowych, ale kantar i uwiąz też zdadzą egzamin :)

Poniżej zamieszczam moje zdjęcia na kucyku klientki. 



Pewnego dnia przyprowadziła ona kuca na lekcję w kantarze w związku z wizytą dentysty; było podejrzenie, że może potrzebować jego interwencji. Ponieważ pracujemy nad „syndromem rąk”, zostawiłyśmy konia w kantarze, nawet gdy okazało się, że dentysta nie znalazł niczego do korekcji.

Mogę wam powiedzieć, że po 3 tygodniach jazdy bez wędzidła amazonka dużo częściej używa swojego dosiadu, przestała obsesyjnie „zaokrąglać” końską szyję wodzami i zamiast tego próbuje poprawnie osiągać zgiecia boczne w obie strony, skupia się na tym, żeby był wrażliwy na pomoce dosiadu i zawsze przed łydką.

Bycie efektywnym, kiedy koń ma w pysku wędzidło nie jest trudne. Wyobraź sobie sytuację, kiedy zapominasz skręcić we właściwym momencie i uświadamiasz sobie, że popełniłeś błąd i szybko skręcasz. Czego używasz? Mogę pokusić się o stwierdzenie, że 99 na 100 jeźdźców pociągnęłoby za wewnętrzną wodzę, aby wykonać szybką korektę.

Tak długo, jak ręka jeźdźca jest jego głównym narzędziem (tzn poprzez oddziaływanie na wędzidło), jest mu bardzo trudno myśleć najpierw o dosiadzie, a potem o pysku. Brak wędzidła stymuluje wczesne przygotowanie każdego kroku, odkrywanie pomocy do zakrętu, przesunięcia ciężaru bioder i tułowia, oczu, które nadają kierunek, ramion, które prowadzą łopatki konia, nóg, które wyginają końskie ciało. Jeździec zaczyna również myśleć inaczej o swojej komunikacji z koniem. Musi się ona zaczynać od intencji, ponieważ szybka korekta nie jest możliwa. Jeździec „jeżdżący pysk” zamienia się w kreatywnego, poszukującego i czującego jeźdźca.

Czasami jeźdźcy mówią mi, że „nie mogą jeździć bez kontaktu” albo, że „mój koń musi pracować z wędzidłem”..... Jeśli też tak uważasz, to jest to jeszcze silniejszy powód do zastanowienia się nad własna techinką jazdy czy systemem szkolenia konia.

Jak widzisz na powyższych zdjęciach nie mam wędzidła, żeby ustawić kuca „na wędzidle”, ale proszę go, aby poprawnie wygiął się na kole, aby odciążył wewnętrzną łopatkę i wkroczył wewnętrzną tylną kończyną głębiej pod kłodę, na co on sam odpowiada „zaokrągloną” sylwetką. Gdybym miała wędzidło, mogłabym poprosić go o bardziej poprawne ustawienie w potylicy do wewnątrz (na zdjęciu unika on tego przekręcając głowę; przyczyna tkwi jednak w jego jednostronności, a praca nad nia to dłuższy proces. Siłowe narzucenie zgiecia niekoniecznie byłoby prawidlowe). Za wyjatkiem ustawienia w potylicy nie ma tu nic, co mógłby zrobić lepiej w tym momencie treningu, nawet gdybym miała kompletne ogłowie.

Poniżej wstawiłam zdjęcie nastoletniej właścicielki tego samego kuca podczas ostatniej lekcji. 




Uczy się ona, aby być bardziej aktywną i praca, jaką wkłada w trening zaczyna przynosić efekty. Na zdjęciu widzimy ją trzymającą wodze na wierzchu dłoni (do góry nogami).

Poprosiłam ją o to, aby dać jej inne odczucie w trzymaniu wodzy, aby uświadomić jej różne sposoby czucia kontaktu, ale również po to, aby stworzyć tunel z jej ramion, w który może "wjechać resztę konia". Jeździec przyjmuje tutaj nieprawidłowa pozycje miednicy co powoduje zbytnie odchylanie się do tyłu w kłusie wysiadywanym i podczas treningu nad tym pracujemy, ale poza tym robi wszystko, aby używać nóg i dosiadu najlepiej jak potrafi, aby pozostać na rysunku kola. Jak widzicie, kucyk odpowiada zrelaksowaniem dolnych mięśni szyji unosząc ja także u podstawy i opuszczając głowę do pionu.

Jeśli jesteś jeźdźcem rekreacyjnym, Twój ośrodek jeździecki może nie wyrazić zgody na lekcję bez wędzidła. Jeśli wystąpi taki problem, poproś o konia, który ma założony kantar na ogłowie, z drugą parą wodzy przyczepioną do niego. Dzięki temu masz normalny zestaw „hamulców” i kantar, na którym możesz ćwiczyć jazdę bez wędzidła.

Ad. 3) Niecierpliwość

Moje spostrzeżenie w obydwu wypadkach - jeźdźców zaawansowanych i początkujących, jest takie, że im więcej wiesz, tym mniej jesteś impulsywny i niecierpliwy w reakcjach. Zrozumienie dlaczego dokładnie coś się wydarza, jak koń się uczy, jak reaguje i funkcjonuje ludzkie ciało daje nam dużo pozytywów, na których możemy się skupić.

Być może nie jest to do końca możliwe, abyśmy mogli w zupełności pozbyć się uczucia zniecierpliwienia, ale uważam, że znając odpowiedź na pytanie „dlaczego?”, słuchając konia, pomagamy sobie w blokowaniu reakcji na to uczucie.

Im więcej wiemy, tym bardziej zdajemy sobie sprawę, jak mało tak naprawdę wiemy i ta myśl może wyłączyć zniecierpliwienie i włączyć ciekawość...

Dajcie mi znać, jeśli spróbowaliście jeździć bez wędzidła, aby poprawić efektywność swojego dosiadu i wyedukować kontakt. Bardzo chciałabym dowiedzieć się, jakie były wasze doświadczenia.

Text oryginalny: Wiola Grabowska
Wersja polska: Magda Mucha i Wiola Grabowska

Wszechstronne Szkolenie Aspire Equestrian w Wlk.Brytanii : 23 - 24 Listopad 2013

Zapraszamy chętnych jeźdźców-amatorów na jednodniowe szkolenie z Aspire Equestrian w Wlk.Brytanii. Znajmość języka angielskiego mile widziana, ale niekonieczna, ponieważ szkolenie może być prowadzone w języku polskim.

Szkolenie odbędzie się 23-24 listopada w ośrodku Cullinghood Equestrian Centre, Berkshire, UK.

Program dnia zawiera m.in.:

- przewidywany start 9.30-10, zakończenie 17.30 -18.00

-3 treningi w siodle (w tym jeden na zaawansowanym symulatorze Racewood Equine Simulator - film poniżej - skoncentrowany na technicznych umiejętnościach i korekcie dosiadu; dwa pozostałe treningi na dwóch różnych koniach; praca skokowa i ujeżdżeniowa)

- klasyczna praca z koniem w ręku (nauka pracy nad rozluźnieniem, wyprostowaniem i elastycznością konia sportowo-rekreacyjnego - ujeżdżenie/skoki/kros)

- analiza video wszystkich treningów 

- warsztat poświęcony równowadze, świadomości i budowaniu wyczucia jeździeckiego poprzez ćwiczenia usprawniające biomechanikę jeźdźca

Koszt: £200
(pokrywa koszty wynajęcia koni, ośrodka, ujeżdżalni i symulatora oraz wszystkie koszty szkolenia). Przelot, transport i zakwaterowanie w zakresie własnym, ale oferujemy pomoc w organizacji.

Lokalizacja: Pangbourne, Berkshire, UK.

Najbliższe lotnisko: London Heathrow

Pomagamy w zorganizowaniu noclegu, dojazdu według potrzeb.
Chętnie odpowiemy na wszelkie pytania: +48 725 114 793

Zapraszamy!
www.aspire-equestrian.com
www.aspireequestrianpolska.webs.com

Trening Podstawowy. Mechanika kłusa anglezowanego: co właściwie podnosi nas z siodła...

Zacznijmy od eksperymentu..
(jeśli go przeprowadzisz, proszę podziel się w komentarzach swoimi odczuciami:)



Ćwiczenie:

Zajmie ono tylko dwie minuty. Możesz usiąść na podłodze albo na łóżku. Usiądź na swoich stopach, plecy wyprostowane. Ramiona wzdłuż ciała, teraz podnieś się do klęczek. Powtórz ćwiczenie 3-4 razy. Postaraj obserwować się w lustrze lub nagraj się swoim telefonem/kamerą/aparatem, abyś mógł obejrzeć rezultat. Następnie przeczytaj tego posta i obejrzyj filmik na końcu :) I podziel się swoim punktem widzenia!

POMYŚLMY PRZEZ CHWILĘ...

Przykładowo w koszykówce jest wyraźna różnica pomiędzy odbijaniem piłki, a rzucaniem jej w przód po pięknym łuku tak by trafiła do kosza. Inna pozycja ciała i użycie kolejno kończyn, pleców, łopatek i palców musi zostać przećwiczona i wzięta pod uwagę podczas jednego i drugiego zadania. W jeździectwie, w kłusie anglezowanym, występuje podobna różnica pomiędzy wstawaniem i siadaniem spowodowanym końskim ruchem i odepchnięciem się od strzemion a wstawaniem i siadaniem „w przód”, kiedy to biodra jeźdźca przemieszczają się po łuku i kiedy może on unieść swoje ciało bez zmiany neutralnej pozycji kręgosłupa. Różnica ta to użycie mięśni pleców i brzucha, bioder, stóp i … ud.

Która metoda jest poprawna i dlaczego?

Możesz pomyśleć sobie- hej, anglezuję już tak długo, że nawet nie pamiętam kiedy i jak się tego nauczyłem! Ale jeśli masz problemy ze swoim koniem, który nie jest przed łydką, który traci impuls (lub w ogóle go nie ma), jest krzywy, ma zapadnięty grzbiet, nie jest połączony/przepuszczalny (nie masz kontroli nad jego zadem), masz problemy z kontaktem- żeby wymienić tylko kilka zagadnień, poczytaj chwilę dłużej, bo byłoby wspaniale usłyszeć Twoje zdanie! Przez ostatnie 20 lat uczyłam prawdopodobnie ponad 14.000 zupełnych początkujących jeździć konno i smutne to, ale prawdziwe, połowę z nich uczyłam kłusa anglezowanego mantrą „góra-dół-góra-dół...”.
W 1997 roku po raz pierwszy zetknęłam się z Centered Riding oraz Sally Swift)i zaczęłam powoli zmieniać sposób uczenia, aż byłam w stanie zupełnie wyeliminować „górę-dół” z mojego słownika instruktorskiego.

Dlaczego?

Anglezowanie przy użyciu ruchów tułowia i/lub odpychania się od strzemion (stawanie na nich) ma wielki wpływ na umiejętność stabilizacji ciała u jeźdźców, w osiągnięciu niezależnej ręki, zachęceniu konia do ruchu do przodu, użyciu łydki niezależnie od reszty kończyny, poproszenie konia o większy stopień zebrania w późniejszym treningu, itd., itp.

Przypadkowe stop-klatki

Wpisałam w You Tube „moje lekcje jazdy konnej”. Poniżej wstawiam przypadkowe stop-klatki z publicznych filmików pokazujących to, co wielu uwaza za etap, przez ktory „wszyscy musimy przejść”. Ale czy naprawdę musimy?

CO GORSZE, WSZYSTKIE Z TYCH STOP-KLATEK WYCIĘŁAM Z FILMIKÓW ZATYTUŁOWANYCH „JAK WYKONAĆ KŁUS ANGLEZOWANY”.. MUSIMY BYĆ BARDZO OSTROŻNI I SELEKTYWNI Z TYM, CO OGLĄDAMY W INTERNECIE W CELACH EDUKACYJNYCH

 Na powyższych zdjęciach jeźdźcy są zupełnie zależni od równowagi koni, nie mając zupełnie swojej. Mechanika ich kłusa anglezowanego jest następująca: podciągają się oni na rękach w górę, tułów kołysze się, a na strzemionach polegają tak, jak na trampolinie, od której można się odbić. Jest to sposób bardzo szkodliwy dla końskiego grzbietu i jego chęci do pracy, i z tego jednego powodu byłoby miło, gdybyśmy mogli tego uniknąć, ale jest jeszcze druga kwestia - nauka równowagi i pewnosci siebie trwa nieporownywalnie dluzej jeśli jest uczony, aby „wstawać i siadać”.

Kiedy jeździec używa tułowia kołysząc się, aby ułatwić uniesienie siedzenia, nie może on użyć tułowia do stabilizacji końskich żeber w późniejszym treningu. Jeśli jeździec nie nauczy się jeździć z pewną, kontrolowaną pozycją ud, będzie się ogromnie zmagał z użyciem ich do zakrętów i pozycjonowania końskich łopatek.
Spójrzmy na stop-klatki kłusa anglezowanego, gdzie jeździec używa ud, aby się unieść z siodła:

SIODŁO SKOKOWE: ZAUWAŻCIE, ŻE GŁOWA JEŹDŹCA PRAWIE W OGÓLE NIE UNOSI SIĘ I NIE OPADA. TO BIODRA PODRÓŻUJĄ PO ŁUKU. PUNKT ZA BARDZO DOBRĄ MECHANIKĘ ANGLEZOWANIA. TUŁÓW ZAWSZE W CENTRUM, NAD KOŚĆMI SIEDZENIOWYMI. CIĘŻAR ZAWSZE w przedniej czesci UD JEŹDŹCA WE WSZYSTKICH FAZACH.

SIODŁO UJEZDŻENIOWE: BARDZO WYSOKI JEŹDZIEC W DOBREJ RÓWNOWADZE. ZNOWU MOŻEMY ZAUWAŻYĆ NIEWIELE RUCHU „W GÓRĘ” (ZWRÓĆCIE UWAGĘ NA POZIOM RAMION), CIĘŻAR OPUSZCZONY W DÓŁ POPRZEZ UDO DO KOLANA W OBYDWU FAZACH, TUŁÓW ZAWSZE W CENTRUM, NAD KOŚĆMI SIEDZENIOWYMI I NAD NOGAMI.

TE STOP-KLATKI RÓWNIEŻ POCHODZĄ Z FILMIKÓW INSTRUKTAŻOWYCH KŁUSA ANGLEZOWANEGO. TA AMAZONKA POPRAWNIE UŻYWA UD DO UNIESIENIA SWOJEGO CIAŁA Z SIODŁA, ALE JEST SPIĘTA WE WSZYSTKICH TRZECH FAZACH ze sztywnymi stawami skokowymi (Z FILMU WYNIKA, ZE TRENUJE ONA DYSCYPLINE HUNTER-JUMPER GDZIE WYMAGANY JEST PRZEPROST KRĘGOSŁUPA W ODCINKU LĘŹDZWIOWYM) MOIM ZDANIEM SPRAWIA TO, ŻE JEŹDZIEC JEST ZALEŻNY OD KOŃSKIEJ RÓWNOWAGI, A POWINien PRZEZ SWÓJ DOSIAD ZNIWELOWAĆ problemy konia, POPRAWIĆ IMPULS I POŁĄCZENIE. KOŃ POD TAKIM RODZAJEM DOSIADU JEST ZAZWYCZAJ CIĘŻKI NA PRZODZIE. JEST TO TEŻ DOSYĆ DUŻE OBCIĄŻENIE DLA KRĘGOSŁUPA JEŹDŹCA... 

Największa korzyść z dobrej mechaniki kłusa anglezowanego

Wisienką na torcie dobrego użycia tułowia jest to, że poprawna postawa Twojego ciała stworzy jazdę „od tyłu do przodu”...
Pozycja twojego tułowia i pozytywne, izotoniczne napięcie mięśni (nie ruchy tułowia) staną się pomocą popędzającą. Kiedy koń traci energię i idzie „za łydką” (pomyśl sobie o uczuciu hamującego samochodu, którego ruch wypycha cie do przodu), będzie mógł poczuć twoją kontrującą energię poprzez pionowa kontrole tulowia, idącą z twoich pleców do przodu.
To zmotywuje konia zupełnie naturalnie do ruchu do przodu, w taki sam sposób, w jaki wiedział jako źrebak, że ma podbiec, jeśli został pchnięty przez klacz. Jeździec nie musi więcej kopać końskich boków, jeśli używa poprawnie swojego dosiadu i tułowia.

Jakie są wasze przemyślenia? Zgadzacie się ze mną? Jeśli jeździsz dobrze, czy możesz wyjaśnić jak używasz swoich ud w kłusie? Jeśli uczysz, w jaki sposób przeprowadzasz naukę kłusa anglezowanego dla początkujących? Czy wykonałeś/aś ćwiczenie z początku postu? Tutaj przedstawiam je ponownie, tym razem na wideo, które tworzy Bibliotekę Programu Start Akademii Aspire Equestrian. Chodzi o nic więcej jak tylko o obudzenie świadomości mięśniowej zanim początkujący spróbują tego w siodle.



Tekst oryginalny: Wiola Grabowska Wersja polska: Magda Mucha