(jeśli go przeprowadzisz, proszę podziel się w komentarzach swoimi odczuciami:)

Ćwiczenie:
Zajmie ono tylko dwie minuty. Możesz usiąść na podłodze albo na łóżku. Usiądź na swoich stopach, plecy wyprostowane. Ramiona wzdłuż ciała, teraz podnieś się do klęczek. Powtórz ćwiczenie 3-4 razy. Postaraj obserwować się w lustrze lub nagraj się swoim telefonem/kamerą/aparatem, abyś mógł obejrzeć rezultat. Następnie przeczytaj tego posta i obejrzyj filmik na końcu :) I podziel się swoim punktem widzenia!
POMYŚLMY PRZEZ CHWILĘ...
Przykładowo w koszykówce jest wyraźna różnica pomiędzy odbijaniem piłki, a rzucaniem jej w przód po pięknym łuku tak by trafiła do kosza. Inna pozycja ciała i użycie kolejno kończyn, pleców, łopatek i palców musi zostać przećwiczona i wzięta pod uwagę podczas jednego i drugiego zadania. W jeździectwie, w kłusie anglezowanym, występuje podobna różnica pomiędzy wstawaniem i siadaniem spowodowanym końskim ruchem i odepchnięciem się od strzemion a wstawaniem i siadaniem „w przód”, kiedy to biodra jeźdźca przemieszczają się po łuku i kiedy może on unieść swoje ciało bez zmiany neutralnej pozycji kręgosłupa. Różnica ta to użycie mięśni pleców i brzucha, bioder, stóp i … ud.
Która metoda jest poprawna i dlaczego?
Możesz pomyśleć sobie- hej, anglezuję już tak długo, że nawet nie pamiętam kiedy i jak się tego nauczyłem! Ale jeśli masz problemy ze swoim koniem, który nie jest przed łydką, który traci impuls (lub w ogóle go nie ma), jest krzywy, ma zapadnięty grzbiet, nie jest połączony/przepuszczalny (nie masz kontroli nad jego zadem), masz problemy z kontaktem- żeby wymienić tylko kilka zagadnień, poczytaj chwilę dłużej, bo byłoby wspaniale usłyszeć Twoje zdanie! Przez ostatnie 20 lat uczyłam prawdopodobnie ponad 14.000 zupełnych początkujących jeździć konno i smutne to, ale prawdziwe, połowę z nich uczyłam kłusa anglezowanego mantrą „góra-dół-góra-dół...”.
W 1997 roku po raz pierwszy zetknęłam się z Centered Riding oraz Sally Swift)i zaczęłam powoli zmieniać sposób uczenia, aż byłam w stanie zupełnie wyeliminować „górę-dół” z mojego słownika instruktorskiego.
Dlaczego?
Anglezowanie przy użyciu ruchów tułowia i/lub odpychania się od strzemion (stawanie na nich) ma wielki wpływ na umiejętność stabilizacji ciała u jeźdźców, w osiągnięciu niezależnej ręki, zachęceniu konia do ruchu do przodu, użyciu łydki niezależnie od reszty kończyny, poproszenie konia o większy stopień zebrania w późniejszym treningu, itd., itp.
Przypadkowe stop-klatki
Wpisałam w You Tube „moje lekcje jazdy konnej”. Poniżej wstawiam przypadkowe stop-klatki z publicznych filmików pokazujących to, co wielu uwaza za etap, przez ktory „wszyscy musimy przejść”. Ale czy naprawdę musimy?
![]() |
CO GORSZE, WSZYSTKIE Z TYCH STOP-KLATEK WYCIĘŁAM Z FILMIKÓW ZATYTUŁOWANYCH „JAK WYKONAĆ KŁUS ANGLEZOWANY”.. MUSIMY BYĆ BARDZO OSTROŻNI I SELEKTYWNI Z TYM, CO OGLĄDAMY W INTERNECIE W CELACH EDUKACYJNYCH |
Kiedy jeździec używa tułowia kołysząc się, aby ułatwić uniesienie siedzenia, nie może on użyć tułowia do stabilizacji końskich żeber w późniejszym treningu. Jeśli jeździec nie nauczy się jeździć z pewną, kontrolowaną pozycją ud, będzie się ogromnie zmagał z użyciem ich do zakrętów i pozycjonowania końskich łopatek.
Spójrzmy na stop-klatki kłusa anglezowanego, gdzie jeździec używa ud, aby się unieść z siodła:
![]() |
SIODŁO SKOKOWE: ZAUWAŻCIE, ŻE GŁOWA JEŹDŹCA PRAWIE W OGÓLE NIE UNOSI SIĘ I NIE OPADA. TO BIODRA PODRÓŻUJĄ PO ŁUKU. PUNKT ZA BARDZO DOBRĄ MECHANIKĘ ANGLEZOWANIA. TUŁÓW ZAWSZE W CENTRUM, NAD KOŚĆMI SIEDZENIOWYMI. CIĘŻAR ZAWSZE w przedniej czesci UD JEŹDŹCA WE WSZYSTKICH FAZACH.
|
![]() |
SIODŁO UJEZDŻENIOWE: BARDZO WYSOKI JEŹDZIEC W DOBREJ RÓWNOWADZE. ZNOWU MOŻEMY ZAUWAŻYĆ NIEWIELE RUCHU „W GÓRĘ” (ZWRÓĆCIE UWAGĘ NA POZIOM RAMION), CIĘŻAR OPUSZCZONY W DÓŁ POPRZEZ UDO DO KOLANA W OBYDWU FAZACH, TUŁÓW ZAWSZE W CENTRUM, NAD KOŚĆMI SIEDZENIOWYMI I NAD NOGAMI.
|
![]() |
TE STOP-KLATKI RÓWNIEŻ POCHODZĄ Z FILMIKÓW INSTRUKTAŻOWYCH KŁUSA ANGLEZOWANEGO. TA AMAZONKA POPRAWNIE UŻYWA UD DO UNIESIENIA SWOJEGO CIAŁA Z SIODŁA, ALE JEST SPIĘTA WE WSZYSTKICH TRZECH FAZACH ze sztywnymi stawami skokowymi (Z FILMU WYNIKA, ZE TRENUJE ONA DYSCYPLINE HUNTER-JUMPER GDZIE WYMAGANY JEST PRZEPROST KRĘGOSŁUPA W ODCINKU LĘŹDZWIOWYM) MOIM ZDANIEM SPRAWIA TO, ŻE JEŹDZIEC JEST ZALEŻNY OD KOŃSKIEJ RÓWNOWAGI, A POWINien PRZEZ SWÓJ DOSIAD ZNIWELOWAĆ problemy konia, POPRAWIĆ IMPULS I POŁĄCZENIE. KOŃ POD TAKIM RODZAJEM DOSIADU JEST ZAZWYCZAJ CIĘŻKI NA PRZODZIE. JEST TO TEŻ DOSYĆ DUŻE OBCIĄŻENIE DLA KRĘGOSŁUPA JEŹDŹCA...
|
Największa korzyść z dobrej mechaniki kłusa anglezowanego
Wisienką na torcie dobrego użycia tułowia jest to, że poprawna postawa Twojego ciała stworzy jazdę „od tyłu do przodu”...
Pozycja twojego tułowia i pozytywne, izotoniczne napięcie mięśni (nie ruchy tułowia) staną się pomocą popędzającą. Kiedy koń traci energię i idzie „za łydką” (pomyśl sobie o uczuciu hamującego samochodu, którego ruch wypycha cie do przodu), będzie mógł poczuć twoją kontrującą energię poprzez pionowa kontrole tulowia, idącą z twoich pleców do przodu.
To zmotywuje konia zupełnie naturalnie do ruchu do przodu, w taki sam sposób, w jaki wiedział jako źrebak, że ma podbiec, jeśli został pchnięty przez klacz. Jeździec nie musi więcej kopać końskich boków, jeśli używa poprawnie swojego dosiadu i tułowia.
Jakie są wasze przemyślenia? Zgadzacie się ze mną? Jeśli jeździsz dobrze, czy możesz wyjaśnić jak używasz swoich ud w kłusie? Jeśli uczysz, w jaki sposób przeprowadzasz naukę kłusa anglezowanego dla początkujących? Czy wykonałeś/aś ćwiczenie z początku postu? Tutaj przedstawiam je ponownie, tym razem na wideo, które tworzy Bibliotekę Programu Start Akademii Aspire Equestrian. Chodzi o nic więcej jak tylko o obudzenie świadomości mięśniowej zanim początkujący spróbują tego w siodle.
Tekst oryginalny: Wiola Grabowska Wersja polska: Magda Mucha
Nie bardzo rozumiem że ja analizując pcham konia do przodu ,przecież to wynika z mięśni konia
ReplyDelete